Eigenlijk hebben we niet echt een plan voor vandaag. Het weer is niet erg best en Homer is een echt vissersdorp. Je kunt vissen, vis kijken, vissen maar wandelen staat niet op de lijst van mogelijkheden.
We besluiten 's morgens om eerst een kijkje te nemen in Carl E. Wynn Nature Center. Een klein non-profit park waar een paar korte routes zijn uitgezet. Zonder gids gaan we op pad en komen onderweg een eland met 2 jongen tegen op redelijk korte afstand. De moeder blijft even staan en we kunnen een aantal mooie foto's maken. Daarna lopen ze verder en zien we ze niet meer terug.
Ergens moet ook een waterreservoir zijn waar wat wandelingen zijn uitgezet, maar probeer die maar eens te vinden! Uiteindelijk na veel moeite vinden we de weg naar het reservoir, maar is er geen wandelpad. Jammer van de moeite en na een korte stop gaan we richting de volgende wandeling. Ook hier is het zoeken naar de parkeerplaats omdat het bord niet meer recht op staat. We parkeren de auto en gaan op zoek naar de wandeling. Na 3 keer verkeerd lopen denken we op de goede weg te zitten, maar echt zeker weten we dat niet. Wandeltoerisme in Homer is een drama.
Dan maar een kijkje nemen in het wildlife conservation center. Vanuit daar kunnen we via een plastic loopbrug naar het strand. Daar zien we een nest van een Bald Eagle en besluiten een stuk die kant op te lopen. Na een korte wandeling lopen we weer terug richting de auto en komen onderweg kraanvogels tegen. Twee ouders met 2 jongen lopen rustig in het moerassige stuk land net achter het strand.
En omdat we natuurlijk wel in Amerika naar de McDonalds willen besluiten we dat in Homer te doen. Op het moment dat we met ons ijsje naar buiten lopen ontstaat er file in Homer. Twee elanden staan rustig te grazen langs de weg. Natuurlijk wil iedere toerist dan even zijn auto stilzetten en een foto maken. Al snel staan er tientallen toeristen en begint de lokale bevolking zich te ergeren aan het gedrag van de toeristen.